پارکینگی بزرگ، پشت مسجد نور در میدان فاطمی. وارد پارکینگ که می شویم ردیف به ردیف خودروهای تصادفی در بین خط کشی های منظم و مرتب پش سر هم به قطار ایستاده اند. یکی سپر ندارد، یکی در و پیکرش قر شده. اینجا شبیه بخش ارتوپدی خودروهای درب و داغان است!
به گزارش نبض‌بیمه، فاطمه عسگری نیا: در گوشه انتهایی حیاط پارکینگ، خانه داغی هاست. داغی ها، قطعات مختلفی هستند که در یک تصادف نسبتا شدید به جا مانده اند. از گلگیر و در کاپوت گرفته تا درهای ۴ گانه خودروها، البته سقف خودروهای چپ کرده و صندوق عقب های مچاله شده هم سهم زیادی در این انبار دارند. تحویل داغی و اخذ برگه نهایی برای دریافت غرامت تقریبا مرحله آخر دوندگی راننده ها در شرکت های بیمه است. به خاطر همین واحد داغی ها همیشه پر مشتری است و مسئولانش هیچ وقت بیکار نیستند.
تحویل روازنه ۳۰۰ تا ۴۰۰ داغی
یکی داغی اش را روی صندلی پشت ماشینش می آورد و تحویل می دهد یکی هم آنقدر تعداد داغی های به جا مانده از تصادفش زیاد است که وانت پیکانی کرایه کرده و به مرکز بیمه آمده است. به همان اندازه که تصادف ها دلشان را خون کرده است این معطلی در شرکت بیمه و چرتکه اندازی بیمه گران برای پرداخت خسارت روح و روانشان را به هم ریخته است.
پیرمردی که مسئول دریافت داغی ها و مهر زدن برگه تحویل آنهاست می گوید اینجا روزانه بالغ بر ۳۰۰ تا ۴۰۰ داغی تحویل می گیریم. بعد هم در حالی که سپر خرد شده ای را تحویل می گیرد سری تکان می دهد و می گوید راننده هم بود راننده های قدیم! راننده که از حرف حاجی حسابی جا می خورد می گویدبهتر است بگوئید ماشین هم بود ماشین های قدیم حاجی! کی سپر پیکان با یک تصادف کوچک اینطور خرد و خمیر می شد! اما حاجی روی حرف خودش اصرار عجیبی دارد و فقط راننده ها را مقصر این همه تصادف و خسارت می داند و می گوید: «خیلی ها دلشان به همین بیمه ها قرص است قبلا داغی را نمی گرفتند راننده هم با یک تیر دو نشان می زد هم داغی را می برد تعمیرگاه و دوباره استفاده می کرد هم پول یک قطعه نو را از بیمه می گرفت. اصلا خیلی ها این راه و روش کسب و کارشان بود اما از وقتی تحویل داغی بخشنامه شد دست این دلال ها هم کوتاه شد.»
عاقبت داغی ها چه می شود؟
از صبح تا ظهر داغی های جدید روی داغی های بزرگ می نشینند. پیرمرد می گوید این داغی ها بعد از این که حجمشان به یک اندازه مشخص در هر شرکت بیمه رسید به مزایده گذاشته می شوند و بعد هم چرخ می شوند و دوباره به شکل محصول دیگری در می آیند» حرفهایش تمام نشده که یکی از راننده ها می گوید نه پدر جان من شنیده ام چرخ نمی شود. بعد از مزایده، این داغی ها اکثرا سر از تعمیرگاه های خودرو در می آوردند آنجا تعمیر و صافکاری می شوند و به عنوان قطعه در حد نو یا کم کارکرد به مشتریانی که توان خرید قطعات نو را ندارند فروخته می شود.
حسین یکی دیگر از راننده هایی که در صف تحویل داغی حضور دارد می گوید خرید و فروش داغی ها در بازار دلال ها هم حسابی داغ است اصلا عده ای کارشان همین است این داغی ها را می خرند بعد به بهانه تصادف می آورند تحویل شرکت های بیمه می دهند و بی دردسر پول به جیب می زنند.
چرا داغی ها دوباره برگشتند؟
برخی از شرکت های بیمه ای برای این که رضایت بیشتر مشتری هایشان را جلب کنند برای مدتی این پروسه دریافت و تحویل داغی را حذف کردند مثلا بیمه ایران زمانی که این کار را انجام داد و اعلام کرد لازم نیست بیمه گذاران و زیان دیدگان یک بار برای اعلام خسارت، باردوم برای ارائه داغی و بارسوم برای دریافت غرامت به مراکزپرداخت خسارت مراجعه کنند و کار رسیدگی به پرونده خسارتی در یک مرحله تمام شود وغرامت به ذینفع پرداخت شود اما اجرای این طرح عمر زیادی نداشت و دیری نپایید که دوباره داغی ها برگشتند.
قطعه ای در لیست داغی ها قرار می گیرد که تا ۷۰ درصد خسارت دیده باشد. به گفته او تحویل داغی یکی از الزامات دریافت خسارت در صورت نیاز به تعویض قطعه است: «البته اول تا آخر این راننده و صاحب خودرو است که اعلام می کند تمایل به تعویض قطعه دارد یا تعمیر آن. اگر قرار بر تعویض باشد چاره ای جز تحویل داغی ندارد.
منبع: همشهری
