به نقل از هندوستان تایمز، محققان دریافتند ویروس کووید-۱۹ می‌تواند وارد مغز شود و نتایج بررسی روی موش‌ها نشان داد، پروتئین سنبله که اغلب به‌عنوان بازوهای ویروس نشان داده می‌شود، می‌تواند از سد خونی مغزی (سد خونی مغزی، یک لایه از غشاهای خاص و فرآیندهای سلولی است که به منظور جلوگیری از عبور مواد ناخواسته از جریان خون به بافت‌های مهم و ارزشمند مغز طراحی شده است، اما غیر قابل نفوذ نیست) در موش عبور کند.

ویلیام ا. بنکس، استاد پزشکی دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن گفت: «پروتئین سنبله که اغلب پروتئین S۱ نامیده می‌شود، محل ورود ویروس را تعیین می‌کند و مهار پروتئین اتصال‌دهنده را برعهده دارد».

بنکس گفت: «اتصال پروتئین‌هایی مانند S۱ معمولا به دلیل جدا شدن از ویروس و ایجاد التهاب موجب آسیب و احتمالا باعث ترشح سیتوکین‌ها و موارد التهابی در مغز می‌شود.»

از نظر علمی، التهاب شدید ناشی از عفونت کووید-۱۹، طوفان سیتوکین نامیده می‌شود. سیستم ایمنی بدن در مواجهه با ویروس و پروتئین‌های آن برای از بین بردن ویروس مهاجم تلاش کرده و واکنش بیش‌ازحد نشان می‌دهد و به همین دلیل فرد آلوده دچار مه مغزی، خستگی و سایر مسائل شناختی می‌شود.

بنکس و گروه وی این واکنش را با ویروس اچ‌ای‌وی (HIV) مشاهده کردند و تلاش کردند تا دریابند که آیا این اتفاق مشابه با سارس-کوو-۲ (SARS CoV-۲) نیز رخ می‌دهد یا خیر.

بنکس گفت: «پروتئین S۱ در سارس-کوو-۲ و پروتئین GP ۱۲۰ در HIV-۱ به‌طور مشابه عمل می‌کنند. آن‌ها گلیکوپروتئین‌ها هستند- پروتئین‌هایی که در آن‌ها قندهای زیادی وجود دارد- از ویژگی‌های پروتئینی آنان این است که به گیرنده‌های دیگر متصل شوند».

محققان همچنین کشف کردند که هر دو این پروتئین‌ها مانند بازو و دست ویروس برای چنگ زدن به دیگر گیرنده‌ها عمل می‌کنند. هر دو از سد خونی مغزی عبور می‌کنند و S۱ مانند gp۱۲۰ احتمالا برای بافت‌های مغزی سمی است.

در این آزمایش ۱۵ نفر برای تحقیقات آزمایش پروتئین S۱ در ماه آوریل با جیکوب رابر، استاد گروه‌های علوم اعصاب رفتاری، مغز و اعصاب و پرتودرمانی و گروه‌های وی در دانشگاه علوم و بهداشت اورگن همکاری کردند.

محققان اظهار کردند: نتایج این مطالعه می‌تواند بسیاری از عوارض ناشی از کووید-۱۹ را توضیح دهد.

وی در ادامه افزود: «ویروس وارد مراکز تنفسی مغز می‌شود و در آنجا نیز مشکلاتی ایجاد می‌کند».

بنکس در مورد افرادی که به‌راحتی به ویروس آلوده می‌شوند، اظهار کرد: «بسیاری از تاثیراتی که ویروس کووید دارد می‌تواند برجسته شود یا تداوم‌ یابد و یا حتی در اثر ورود ویروس در مغز ایجاد شود و این تاثیرات می‌توانند برای مدت‌زمان طولانی ادامه داشته باشند.»

نتایج این تحقیق در نشریه Nature Neuroscience منتشر شده است.