ـ نتیجهی گزارش تازهای دربارهی وضعیت بسیار نگرانکنندهی پیشخدمتها در آمریکا، نشان میدهد زنان که بیش از ۸۰ درصد شاغلان این حرفه را تشکیل میدهند، در دوران کرونا با چه مصیبتهایی مواجه شدند. آمریکا یکی از معدود کشورهایی است که قانون سراسری حداقل حقوق برای افراد شاغل در قسمت خدماتدهی رستورانها و بارها وجود ندارد. هر ایالت نیز حداقل حقوق متفاوتی دارد و در برخی ایالات این حداقل حقوق چنان ناچیز است که تنه به استثمار و بردگی میزند. عمدهی درآمد پیشخدمتها از انعام است و همین انعام حالا باعث مشکلات و آزارهای بیشتری برای زنان پیشخدمت شده است.
این گزارش میگوید، نه تنها ۸۰ درصد پیش خدمتها در دوران کرونا انعام کمتری از مشتریان دریافت میکنند، بلکه آزار و اذیت جنسی از سوی مشتریان علیه زنان پیشخدمت ۴۰ درصد افزایش داشته است. سازمان «درآمد منصفانه» برای تهیهی این گزارش بیش از ۱۶۰۰ رستوران در واشنگتن دیسی، نیویورک، نیوجرسی، پنسیلوانیا، ایلینوی و ماساچوست را مورد بررسی قرار داده است.
گزارش سازمان «پیشگیری و کنترل بیماریها» در آمریکا به صراحت گفته بود که احتمال ابتلا به ویروس کرونا با هر بار مراجعه به رستوران و به خصوص غذا خوردن در فضای سربسته، دو برابر میشود. در چنین شرایطی معلوم است که کارکنان رستورانها هر روز با چه شرایط پرخطری در حال کارند. گزارش «درآمد منصفانه» میگوید بررسی آنها در این ۵ ایالت به اضافهی پایتخت آمریکا نشان داد که ۴۴ درصد کارکنان گزارش دادند که دستکم یکی از همکاران آنها به کرونا مبتلا شد و یک سوم کارکنان رستورانها گفتند که کارفرمای آنها تجهیزات ایمنی لازم را برای کار آنها فراهم نکرده است.
پیشخدمتها میگویند به ویژه وقتی به مشتریان پروتکلهای ایمنی کوید-۱۹ را متذکر شدند، انعام دریافتی آنها بسیار کاهش پیدا کرد. نگرانکنندهترین بخش این گزارش اینجاست که بیش از ۴۰ درصد پیش خدمتها گفتند که میزان و شدت اظهارنظرها، رفتارها و تماسهایی که مصداق آزار و اذیت جنسی است، از سوی مشتریان به شکل کاملا ملموسی بیشتر شده است. بسیاری از زنان پیشخدمت گفتند مردان مشتری، خود را محق میدانند بابت چندرغاز انعامی که میدهند، از زنان بخواهند که ماسک خود را از صورت کنار بزند تا چهرهی او را کامل ببینند و بنا بر «خوشگلی/زشتی» او بدانند چقدر انعام بدهند! بیست و پنج درصد کارکنان نیز گفتند که بنا بر مشاهدهی آنها وقوع موارد آزار و اذیت جنسی در محیط کار بالا رفته است.
بسیاری از پیشخدمتها گفتند که متاسفانه شرایط به قدری برای آنها نامناسب است که احساس میکنند مجبورند این اظهارنظرات آزار جنسی را تحمل کنند، چرا که حداقل حقوق آنها از قبل هم کمتر شده و عمدهی درآمد آنها از همین انعام معدود مشتریان است و زندگیشان بیشتر از گذشته هم لنگ این انعام شده است. زنان پیشخدمت میگویند وقتی دربرابر این آزار جنسی مردان مشتری مقاومت میکنند، رفتار و جملات این مردان خشن و بیادبانهتر هم شده و دست آخر نیز یا انعامی نمیگذارند یا حداقل انعام ممکن را روی میز میگذارند و میروند. بعضی از این مردان نیز وقتی با تذکر زن پیشخدمت مواجه میشوند که ماسکاش را از روی صورت برندارد، شروع به فحاشی کرده و زنان را با الفاظی مثل فاحشه خطاب قرار میدهند.
زندگی پیشخدمتها در آمریکا و به ویژه زنان شاغل در این حرفه در دوران کرونا بسیار بدتر از سابق شده است. حالا نه تنها عمده درآمد آنها وابسته به انعام شده، بلکه تن دادن به خواستههای این مردان و به ویژه کنار زدن ماسک از صورت، آنها را بیشتر از همین وضعیت هم آسیبپذیر کرده و در معرض خطر ابتلا به ویروس کوید-۱۹ قرار داده است؛ وضعیتی که نبود یک حداقل حقوق انسانی و مکفی و وابستگی به دست به جیبی مشتری، رقم زده است.