نبض بيمه، آیا قطار صنعت بیمه در ریل سلامت حرکت می کند، جلوگیری از تقسیم سود موهوم در شركت های بیمه ای، تاكید بر لزوم نظارت بیشتر بر منابع شركت های بیمه ای به دلیل وجوه عمومی بودن آنها،جلوگیری از ورود صنعت بیمه به بنگاه داری و لزوم خرید دارایی مالی از محل ذخایر، نكاتی است كه صنعت بیمه برای ماندن در قطار شفافیت و درستی باید از آن تبعیت كند.
بی شك یكی از راه های موثر برای كاهش آمار تقلب در صنعت بیمه گسترش فرهنگ سازی در جامعه و آگاه سازی مردم به این نكته مهم است كه استفاده غیر مجاز از بیمه دیگران چه در بحث درمان و چه در بحث بیمه شخص ثالث تضییع كردن حق الناس است.
دیروز رئیس كل بیمه مركزی در جریان سفری به خوزستان گفت: در صورت کنترل تخلفات و مهار تقلبات بیمه ای،نرخ و شرایط پوشش های بیمه ای روند منطقی تری پیدا می کند و مردم می توانند با هزینه کمتری از خدمات متنوع بیمه ای استفاده کنند.
وی همچنین ایجاد فضای امن برای سرمایه گذاری، تولید و دارایی های مردم از ماموریت های جدی صنعت بیمه دانست و گفت: برای تحقق این امر از تمام پتانسیل های موجود بهره خواهیم برد.
بحث تقلب در صنعت بیمه یك روی سكه است، روی دیگر كه در سال های اخیراندكی به آن پرداخته شده، بحث فساد در صنعت بیمه است لیكن سخن گفتن در این خصوص بسیار محتاطانه بوده است.
شاید صریح ترین اظهار نظر در خصوص فساد در صنعت بیمه به سخنان وزیر اقتصاد در حاشیه مجمع بیمه مرکزی در 13 شهریور سال 98 بازگردد، آنجا كه می گوید : «در برخی موارد حس آلودگی و فساد در برخی بیمه ها وجود دارد که به رئیس کل بیمه مرکزی تاکید شد در این زمینه برنامه ای جامع برای مقابله با آن ارائه کند.»
وزیر محترم اقتصاد در اینجا با به كا بردن كلمه (حس)به طور صریح منظور خود از حس آلودگی و فساد در صنعت بیمه را بیان نمی كند، این سخنان در زمان خود بازتاب وسیعی در صنعت بیمه كشور داشت و برخی وزیر اقتصاد را به دلیل به كار بردن این عبارت آن هم در مجمع سالانه بیمه مركزی نقد كرده و گفتند در صورتی كه وزیر اقتصاد از وجود فساد اطلاع دارد، باید آن را به قوه قضائیه گزارش دهد.
سال 96 نیز حسین عبده تبریزی، استاد دانشگاه و تحلیل گر ارشد اقتصادی در چهارمین همایش مدیریت ریسك و بیمه از رسوخ فساد در صنعت بیمه سخن می گوید.
عبده تبریزی در آن سخنان با نگرانی از تقسیم سود موهوم در شركت های بیمه ای، با تاكید بر لزوم نظارت بیشتر بر منابع شركت های بیمه ای به دلیل وجوه عمومی بودن آنها، صنعت بیمه را از ورود به بنگاه داری منع می كند و لزوم خرید دارایی مالی از محل ذخایر آنها را خاطر نشان می كند.
وی آن زمان نگرانی خود را این گونه بیان می كند كه «فضای فعالیت صنعت بیمه کوچک است و کمابیش، بخشی از صنعت زیان می‌دهد و بیم آن می‌رود که آرایش صورت‌های مالی که بدون ذخایر کافی در این صنعت صورت می‌گیرد، به توزیع سود موهوم بیانجامد.»
عبده تبریزی ادامه می دهد: « شرکت‌های بیمه اگر هم ۱۰۰درصد هم خصوصی باشند، بحث نظارتشان یک موضوع جدی است، و بیمه مرکزی به عنوان مقام ناظر حضور دارد؛ اما باید به این نکته توجه کرد که منابع بیمه‌ها وجوه عمومی است و نظارتی را می‌طلبد که با ساختار فعلی شرکت‌های خصوصی چندان تطابق ندارد.»
وی می افزاید: «ارتقای کیفیت با منابع فعلی صنعت بیمه نمی‌تواند اتفاق بیفتد، شرکت‌های بیمه نباید وارد بنگاهداری شوند، بلکه باید برای ذخایرشان دارایی‌های مالی بخرند.»
توجه داشته باشید این سخنان یك سهامدار یا یك بیمه شده نیست بلكه نگرانی های تحلیلگر اقتصادی است كه سابقه ریاست سازمان بورس را در كارنامه خود دارد و اشراف كافی بر صنعت بیمه دارد.
